فصلی از شاعریم نزد شما ها ســــــر شد
با شمــا !قافیه و وزن ِ دلـــم بهتر شــــــــد
اگر از جنس شما شعر نگفتـــــــــم پوزش !
یا اگـــــر دامن تان با سخن من تــــــــر شد
یا اگر صاعقه ی حرف نسنجیـــــــده ی من
خود فـــــترو نامده با خرمن تان اخگـــر شد
من همینم که شنیدید ! و بعضی دیدیـــــــد
گاه هم گوش شما از غزل من کـــــر شد...
در دلم هیچ به جز مهــــر شما باقی نیست
خاطرات ِ بد ِ من ، سوخت و خاکستــــر شد
و شمــــا نیز کریمانــــــه حلالـــــــــم دارید
و بگوییــــد :«کدورت ز دل ما در شـــــــد !»
باز از دفتر حافـــــظ به خودم می نگــــــرم
«زدم این فال و گذشت اختر و کار آخر شد»
آخرین میوه ی این فصل هم از آن شمــــا !
آخرین کودک ِ این نسل ، که بی مادر شــد
نوشته شده توسط
معتکف
86/11/19:: 10:19 صبح
|
() نظر
