عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد!!!! 

عزم دیـــــــدار تو دارد جان بر لب آمده

باز گردد یا برآید چیست فرمان شما؟!

 خسته ام از این کویر، این کویر کور و پیــر
این هبوط بی دلیل ،این سقوط ناگزیــــــر
آسمان بـــــی هدف ،بادهای بــــی طرف
ابر های سر به راه ، بید های سر به زیـــر
ای نظاره ی شگفت ، ای نگاه ناگهـــــــان
ای هماره در نظر ای هنوز بی نظیـــــــــر
آیه آیه ات صریح ‏، سوره سوره ات فصیح
مثل خطی از هبوط مثل سطری از کویــر
مثل شعر ناگهان ، مثل گریه بی امــــــان
مثل لحظه های وحی ،اجتناب ناپذیـــــــر
ای مسافر غریب ، در دیار خویشتـــــــــن
با تو آشنا شدم، با تو در همین مسیـــــر!
از کویر سوت و کور ‏، تا مـــــــرا صدا زدی
دیدمت ولی چه دور دیدمت ولی چه دیر!
این تویی در آن طرف ، پشت میله ها رها
این منم در این طرف ،پشت میله ها اسیر
دست خستــــه ی مرا ، مثل کودکی بگیر
با خودت مرا ببر ، خسته ام از این کویــــر!