آغاز حکمت، ترک لذّتها و پایان آن، نفرت از چیزهای گذراست . [امام علی علیه السلام]
معتکف کوی عشق...

شد زغمت خانه ی سودا دلم
در طلبت رفت به هر جا دلم
از طلبِ گوهرِ گویای عشق

موج زند ، موج ، چو دریا دلم

آه که امروز دلم را چه شد
دوش چه گفته است کسی با دلم

از دلِ تو تا دل من نکته هاست

آه چه ره است از دل تو تا دلم

گر نکنی بر دل من رحمتی
وای دلم ، وای دلم ، وا دلم

 


کلمات کلیدی:


نوشته شده توسط معتکف 86/10/27:: 6:48 صبح     |     () نظر